Eweni (zwani dawniej Lamutami)

Jest to lud tunguski zasiedlający obszar północnej Syberii na wschód od rzeki Leny i jej dopływu Ałdanu (północne wybrzeże Morza Ochockiego) i w głębi lądu w dorzeczach Jany, Indygirki i Kołymy, rozprzestrzeniony po Czukotkę i Kamczatkę. Populacja Ewenków liczy około 17 000 osób (stan na rok 2007). Posługują się językiem z grupy mandżursko-tunguskiej. Wyewoluowali z plemion tunguskich, które przejęły elementy koriackie i jukagirskie (część całkowicie zmieszała się z Jukagirami lub Czukczami), pozostawali także pod silnym wpływem Jakutów (są blisko spokrewnieni z Ewenkami). W przeszłości podstawę bytu Ewenków stanowiło wyłącznie myślistwo i rybołówstwo oraz hodowla reniferów, przy czym Ewenkowie mieszkający na wybrzeżu morskim prowadzili osiadły lub półosiadły tryb życia i zajmowali się głównie polowaniem na ssaki morskie oraz połowem ryb (do czego wykorzystywali łodzie sprowadzone zazwyczaj od sąsiadujących grup etnicznych), natomiast Ewenkowie z głębi lądu byli typowymi koczownikami polującymi na dzikie łosie, renifery i górskie owce (po rosyjskiej kolonizacji w większym stopniu na zwierzęta futerkowe z powodu podatku zwanym jasakiem), a jednocześnie prowadzącymi wypas udomowionych lub częściowo udomowionych stad reniferów.

Prowadzili między sobą wymianę. Mieszkali w cylindryczno-stożkowatych czumach krytych skórami, mchem i korą brzozową, porą letnią również w stożkowatych szałasach, a Ewenkowie osiadli budowali półziemianki i drewniane chaty. Posługiwali się między innymi łukami i różnego rodzaju ościeniami i harpunami (na ssaki i ryby), poruszali się na nartach, a Ewenkowie osiadli wykorzystywali psie zaprzęgi. Uprawiali sztukę użytkową (w tym metalurgię). Ewenkowie byli zorganizowani w patrylinearne rody dzielące się na mniejsze grupy. Panował u nich patriarchat. Ulegli społecznemu rozwarstwieniu, zwłaszcza na wybrzeżu. Do rosyjskiej kolonizacji wyznawali jedynie kult duchów i sił przyrody (między innymi kult solarny, niedźwiedzia) przejawiający się w praktykowaniu szamanizmu, później przyjęli także prawosławie. A w wyniku radzieckiej kolektywizacji większość została zmuszona do osiadłego trybu życia. Zachowali elementy bogatego folkloru (między innymi jest to muzyka, taniec i mitologia) i pierwotnej religii.